|
Reactie van een ex GGiN-lid op vierde artikel van ds. J. Roos in WS
Weerlegging “Is de leer van Comrie onbijbels? (4) “
Ds. J. Roos: Zoals onze lezers weten, onderzoeken we de verschillen tussen de leer van ds. A Kort en die van dr. A Comrie en alle achtenswaardige schrijvers.
Anonymous: Door de eerste zin op deze manier te formuleren, lijkt het alsof Ds. Kort alleen staat in zijn boek, waarbij hij de embryoleer verwerpt. Het lijkt alsof er een verschil is tussen Ds. Kort en Dr. Comrie met alle achtenswaardige schrijvers. Dit is allereerst al een fout gegeven, Ds. Kort grijpt terug op de leer der reformatie. Verder moeten we in het oog houden dat deze leer in de Herv. Kerk net zo geleerd wordt, zodat Ds. Kort absoluut niet alleen staat. Hoe hij zich beroept en op welke oudvaders, daar hoop ik zo meer over te schrijven.
Ds. J. Roos: Ds. Kort meent echter de oorzaak te weten waarom de zuivere leer verdonkerd is, omdat men de goede oudvaders niet meer leest.
Anonymous: Hier weerspreekt Ds. Roos zich al met zijn eerste zin, Ds. Roos geeft nu aan dat Ds. Kort blijkbaar toch niet alleen staat, maar dat Ds. Kort zich beroept op de oudvaders.
Ds. J. Roos: Welke goede oude schrijvers moeten we lezen? Oudvaders lezen. Welke? Ds. Kort schrijft op blz. 138: “Jammergenoeg moeten we constateren dat de invloed van de embryoleer zich ook binnen de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland liet gelden. Vooral in de gemeenten waar men de oudvaders niet meer leest. Het verzuimen van het lezen van de preken van de goede oude schrijvers is niet alleen kerkordelijk verboden, maar het is ook funest voor de kerken. Gelukkig zien we hier de laatste jaren een positieve verschuiving optreden, zodat de embryoleer aan invloed verliest.”
Twee zaken vallen ons op: ten eerste dat hij openlijk zijn ambtsbroerders in eigen kerkelijke kring afvalt,
Anonymous: Ja, Ds. Kort schrijft niet tegen predikanten of tegen kerkgenootschappen, maar het gaat hem om de leer! Dit geeft hij zelf ook heel duidelijk aan in zijn boek: “Met nadruk stel ik dat mijn schrijven niet gericht is tegen predikanten persoonlijk, maar uitsluitend tegen hun leer. We moeten zaken en personen dus geheel van elkaar scheiden. Zij hebben in hun werk ongetwijfeld goede dingen gezegd en geschreven, maar op dit punt verschillen ze duidelijk en fundamenteel van onze vaderen. Dat betekent dus niet een vrede ten koste van alles, want we behoren voor Gods waarheid op en uit te komen en de dwalingen te bestrijden. Maar aan het kruikje mag de liefde niet ontbreken. De liefde sticht: we dienen elkaars behoud op het oog te hebben. God mocht dit boekwerk zegenen tot heil van onze onsterfelijke zielen.”
Ds. J. Roos: ....en zich verblijdt dat door zijn inzicht de embryoleer aan invloed verliest.
Anonymous: Ik heb het stukje van Ds. Kort, geciteerd door Ds. Roos meerdere malen doorgelezen, maar kan niet ontdekken dat Ds. Kort zegt dat door zijn inzicht de embryoleer aan invloed verliest. Wèl staat er: dat er een positieve verschuiving optreedt, met betrekking tot het lezen van de goede oude schrijvers, maar er staat niets dat Ds. Kort zich verblijdt dat door zijn inzicht de embryoleer aan invloed verliest!
Ds. J. Roos: We hopen van harte dat de ambtsbroeder die de leer van Gods Woord en van de oudvaders die hun leer hierop gronden voorstaan, niet zullen zwijgen!
Anonymous: Ik denk dat Ds. Kort hiermee van harte zal instemmen, een ieder die zich grondt op Gods Woord en op de oudvaders, zal instemmen dat er geen onbewuste Christusvereniging is, maar dat de Bijbel en de kanttekeningen vol staan met de rechtvaardigmaking uit het geloof en Christus met een waar geloof aannemen.
Ds. J. Roos: Het tweede wat ons opvalt, is dat hij het nodig vindt op een oproep te doen om de goede oudvaders in de vacante gemeenten te lezen. We willen de vraag stellen, welke goede oude schrijvers bedoelt Ds. Kort? Justus Vermeer, Wilh. Á Brakel, A. Hellenbroek, W. Perkins? Ds. Kort acht hen geen goede oude schrijvers.
Hier helaas zien we weer een foutieve conclusie. Het boek heeft een lijst met alle namen die genoemd zijn in het boek. Dit zorgt dat we snel kunnen lezen wat over bovengenoemde oude schrijvers staat.
Anonymous: Er wordt in het boek van Ds. Kort een citaat aangehaald van Van der Groe in zijn uitgave Het oprecht en zielzaligend geloove dat hij achting had voor theologen als Schortinghuis, Brakel, Koelman, Van der Kemp, Hellenbroek en Verschuir, ‘maar dat de oude theologen, zoals Luther en Calvijn, Teellinck en Van Lodenstein, bij hem nog al eenige ponden swaerder wogen. Justus Vermeer wordt éénmalig aangehaald in een citaat van Ds. E. du Marchie van Voorthuysen: (…) zo gaat dat tegenwoordig. O als dat toch allemaal waar was, wat een massa levende zielen zouden we dan hebben, dan zou het geen donkere tijd zijn. O, Van der Groe, wat ben jij toch een zwartkijker geweest, en Justus Vermeer, wat ben jij toch een droefgeestige man geweest.
Hellenbroek: Wordt als enige keer in bovenstaand citaat aangehaald. Brakel: Wordt 3x aangehaald. 1x in bovenstaand citaat van Van der Groe, 1x bij “Kersten heeft, voor zover we konden nagaan, nergens verantwoording gegeven van zijn keuze om bij de dadelijke rechtvaardighmaking te kiezen voor de definitie die Wilhelmus á Brakel daaraan geeft en het spoor van Comrie te verlaten”. En de laatste keer bij: “Als Brakel schrijft over onbekeerden en goddelozen, sprak Steenblok over “verworpenen”. We zien het weer: citeren vereist eerlijkheid en voorzichtigheid. Dan houden we nu W. Perkins nog over. Een blik in de namenlijst leert ons dat deze naam niet eens genoemd wordt in het boek en niet is opgenomen in de namenlijst. Uit bovenstaande citaten waarin u kunt lezen hoe Ds. Kort de oude schrijvers aanhaalt, ziet u dat Ds. Kort nergens deze oude schrijvers wegzet, of maar enigszins zegt dat hij hen geen goede oude schrijvers acht.
Ds. J. Roos: J. Trigland, de medeopsteller van de Dordtse Leerregels dan? Nee, hij volgde Gomarus en Voetius in het spoor van Maccovius. Trigland is volgens ds. Kort door Maccovius, een man die met zijn visie op de wedergeboorte dicht bij de roomse leer van de ingestorte genade komt, beïnvloed.
Anonymous: Trigland wordt eenmalig aangehaald in het boek van Ds. Kort. En inderdaad in combinatie met Maccovius. “Maccovius ontsierde zijn levenswandel door dronkenschap, losbandigheid en zedeloosheid. Hij hield er een vrolijk christendom op na.(…) Hij vondeen brede scholastieke studie voor een theoloog verweiste en achtte Luther en Calvijn te eenvoudig en te bijbels in hun uitspreken. Met de wapens van filosofie en scholastiek kan men tegenstanders beter de mond stoppen, redeneerde hij. (…) Hij was de grondlegger van de leer van de veronderstelde of dormante wedergeboorte(regeneratio supposita). Daarnaast maakte hij ook onderscheid tussen een dadelijke en lijdelijke rechtvaardigmaking. Hij leerde eveneens dat iemand die overtuigd is van zonden, als is wedergeboren. Zijn leer heeft een grote verduistering gegeven van het onderscheid tussen wet en Evangelie.”
Het enige wat Ds. Kort over Trigland zegt is: Ook Trigland, een vooraanstaand prediker in de kerk van zijn dagen, medeopsteller van de Dordtse Leerregels, werd door hem beïnvloed.
Ds. J. Roos: We moeten terug naar de reformatie en de reformatoren. Maar Theodorus Beza dan, de opvolger van Calvijn die in zijn geschriften de leer van deze reformator heeft verdedigd? Ook niet. In het kerkelijk orgaan van de Oud Ger Gem in Ned, waarvan Ds. Kort hoofdredacteur is, schrijft deze predikant in het kerkblad van November jl. over William Perkins het volgende: Hij lag in de lijn van Theodorus Beza(1519-1605) die geleerd heeft dat een mens door de Heilige Geest een vermogen krijgt, waardoor de roeping in zijn hart kan doodringen. Hier openbaart zich subtiel die gevaarlijke leer van de habitus des geloofs. Rome wordt weer enigszins de ruimte gegeven in haar scholastieke leerwijze die gebaseerd is op Aristoteles.”
Anonymous: Omdat het goed is alles in de context te lezen pakken we het Kerkblad van de Oud. Ger Gem in Ned erbij. Het staat beschreven in het hoofstuk: Rechtvaardiging door dr J. Owen. De titel is: De Waakzame Owen. Aan het eind van dit stukje staat het volgende beschreven: “Owen was verbijsterd hoe ver de leraars uit zijn tijd van de Heilige Schrift waren afgeweken. Het is misschien goed om hier op te merken, dat bij de opkomst van het arminianisme de calvinistitische godgeleerden uit die tijd verdiept raakten in nieuwe geschilpunten. Zij weidden breed uit over de werkzame genade in de uitverkiezing, herschepping en bekering, om de neiging van deze godsdienstige geesten tegen te werken. Dit heeft met betrekking tot de heilsleer grote gevolgen gehad. De oorzaak, waardoor in Engeland onbedoeld de aandacht van de rechtvaardiging door het geloof werd afgeleid, kwam door de zogenaamde “New England”- theologie. ‘New Engeland” is de samenvattende naam voor zes staten in het noordoosten van de Verenigde Staten, welke na de kolonisatie door de Engesen zijn gesticht. Deze voornoemde theologie heeft grote nadruk gelegd op het voorbereidende werk van de wet. De puritein, die daarop belangrijke invloed heeft gehad, is William Perkins. Hij lag in de lijn van Theodorus Beza(1519-1605), die geleerd heeft dat een mens door de Heilige Geest een vermogen krijgt, waardoor de roeping in zijn hart kan doordringen. Hier openbaart zich subtiel die gevaarlijke leer van de habitus des geloofs. Rome wordt weer enigszins de ruimte gegeven in haar scholastieke leerwijze die gebaseerd is op Aristoteles. In ieder geval werd er in die tijd een accent gelegd op de kenmerken van de preparation, waarmee de toeleidende weg tot de rechtvaardiging bedoeld wordt. Geliefde medereizeger, verdiep u eens wat meer in de leer van onze vaderen en toets het met wat uzelf hoort in de prediking.
Samengevat: Doordat men tegen de arminianen gingen preken, weidden men uit over de werkzame genade in de uitverkiezing, herschepping en bekering. De aandacht van de rechtvaardiging door het geloof werd afgeleid. Dit kwam door de England Theologie. Deze theologie heeft grote nadruk gelegd op het voorbereidende werk der wet. Perkins lag in de lijn van Beza, die leerde dat een mens door de Heilige Geest een vermogen krijgt, waardoor de roeping in zijn hart kan doordringen. Ds. Kort wijst hierop dat heel subtiel de leer van de habitus(onbewuste inlijving in Christus) zich al openbaart.
Ds. Kort zegt in zijn boek niets over Perkins, laat dat duidelijk zijn. In het kerkblad geeft hij hier een verschil aan met John Owen.
Ds. J. Roos: U ziet dat Beza, die de leer van Calvijn verdedigde op één hoop met Comrie en al de rechtzinnige leraars wordt geworpen.
Anonymous: Hier wordt weer iets geconcludeerd, wat Ds. Kort niet zegt. Ds. Kort zegt niet dat hij Comrie nog Beza op een hoop werpt. Nog minder dat hij AL de rechtzinnige leraars verwerpt. Juist de rechtzinnige leraars verwerpt hij niet! Het moet de lezer al genoeg zeggen dat Ds. Kort dit schrijft in het stukje over Owen. Hier schrijft ds. Kort over: Door John Owen wordt helder en klaar de leer van de rechtvaardiging des geloofs, door de toerekening van Christus, als Borg en Middelaar voor de Zijnen verklaard.
Ds. J. Roos: Hebben we niet reeds gezien dat J. Calvijn hetzelfde leerde in zijn verklaring bij Johannes 1:13? Het blijkt dus dat Beza als zijn opvolger hetzelfde heeft voorgestaan.
Anonymous: Ik heb geen idee wat Ds. Roos met bovenstaande bedoeld. Aangezien hier geen citaten bij staan, weet ik ook niet wat Calvijn leert m.b.t. Joh 1:13. Ds. Kort zegt over Calvijn: “Calvijn noemt als vrucht van het geloof twee weldaden: rechtvaardiging en heiliging. “ Dit strijdt al met de embryoleer: Een onbewuste inlijving en wedergeboorte voor en door het geloof in Christus, en ook nog eens een onbewuste rechtvaardigmaking.
Ds. J. Roos: Nogmaals de vraag: Welke oudvaders moeten de ambtsdragers in zijn kerkverband lezen? Alleen de reformatoren? Of zal het straks zijn: Alleen de kerkvaders? Of alleen Gods Woord? Of niet meer?
Anonymous: Ds. Roos doet hier net of Ds. Kort geen oude schrijvers noemt in zijn boek. Er staan genoeg namen in zijn boek, die Ds. Roos niet noemt.
Kerkvaders: Ik citeer: Lees indien u kunt ook de kerkvaders(…) Lees van Ambrosius en Augustinus de preken, want die zijn van een rijk en kostbaar gehalte.”
Oude schrijvers: John Owen, Van der Groe, Erskine, Meade, Boston, Gray, Binning, Luther, Calvijn, Ursinus, Kohlbrugge, Thomas Watson, Stephen Charnock en anderen zijn geest en leven. Ds. Kort wijst allereerst op Gods Woord en de kanttekeningen met de belijdenisgeschriften, maar draagt daarnaast genoeg schrijvers aan die zich niet hebben laten leiden door de Embryoleer.
Ds. J. Roos: We hebben leraars gekend die dezelfde uitspraken deden en die vervallen zijn tot de leer der Joden!
Anonymous: En wat als Ds. Kort het nu werkelijk van God heeft opgebonden gekregen en dit, op grond van Gods Woord, nu wel waarheid is?
Ds. J. Roos: Laten we een uitspraak van Ds. F Mallan citeren uit een brief van 22 aug 1974: “Als men nu graag zijn systematische bekering overeind wil houden en bijvoorbeeld geen leven verkondigt buiten zulk een rechtvaardigmaking zoals men zichzelf die inbeeldt, dan kan men Justus Vermeer en Brakel wel op de vuilnishoop gooien. Maar ik hoop toch de laatste te zijn die daaraan meedoet.”
Anonymous: Ik verwonder mij elke keer weer dat Ds. Roos zich beroept op Ds. Mallan. Dit vanwege het feit dat Ds. Mallan al overleden is en Ds. Roos niet kan weten hoe zijn visie hierop zou zijn, als hij dit boek zou lezen. Daarbij komt dat Ds. Kort en Ds. Mallan vrienden ware en dat Ds. Mallan graag wilde dat Ds. Kort toegelaten werd. Door dit citaat aan te halen wat al jaren oud is, lijkt het alsof Ds. Roos nu Ds. Mallan tegen Ds. Kort laat spreken, waarvan ik persoonlijk denk dat dit niet mag, aangezien we maar een klein citaat zien en we niet weten uit welk oogpunt Ds. Mallen dit geschreven heeft. Verder vind ik het geen eerlijk citaat aangezien weinig mensen onder ons het kerkblad uit de jaren 1974 nog in huis hebben.
De zin: zulk een rechtvaardigmaking zoals men zichzelf die inbeeldt, wijst op een bepaalde context, die nu voor ons verborgen is.
Ds. J. Roos: Het verbaast ons dan ook niet dat ds. Kort zich niet beroept op onze voortreffelijke en godvruchtige oudvaders, maar wel op dr. C. Graafland(1928-2004) predikant van de toenmalige Ned. Herv. Kerk, die beweert dat het Comrie, net als vele anderen die wijsbegeerte studeerden, naar het hoofd is gestegen.
Anonymous: En weer wordt er een verkeerde conclusie getrokken. Ds. Kort beroept zich wèl op de voortreffelijke godvruchtige oudvaders. Citaat: “Uitgangspunt voor dit boek is om de wedergeboorte zoveel mogelijk vanuit de Schrift, de kanttekeningen, de belijdenisgeschriften en de reformatoren te bespreken”. Daarbij geeft de lange rij met gegeven kerk en oudvaders genoeg weer dat deze oudvaders de leer die Ds. Kort nu helder omschrijft, juist ondersteunen. We kunnen ook merken dat Ds. Roos geen John Owen en Van der Groe aanhaalt, om maar wat oude schrijvers te noemen.
U zult zich afvragen: wie is C. Graafland? Hij wordt inderdaad 9x in het boek van Ds. Kort genoemd. Maar dan wel onderaan de bladzijde. Ds. Kort verwijst namelijk naar de boeken die deze man geschreven heeft: Van Calvijn tot Barth, en De zekerheid des geloofs. Beroept Ds. Kort zich hierop? Hij geeft weer waar vandaan hij zijn informatie heeft, bijv. over Ledeboer.
Ds. J. Roos: Ook beroept hij zich op ds. W.J. van den Brink, predikant van de Hersteld Hervormde Kerk, die in “Rondom de rechtvaardigmaking”de leer van dr. A. Comrie en ds. GH Kersten onder de loep heeft genomen.
Anonymous: In de verantwoording van Ds. Kort staat: “Tevens bedankt ik Ds. W. J van den Brink te Ede voor het beschikbaar stellen van zijn scriptie: Rondom de rechtvaardiging en tevens voor het verifiëren van de conclusies die hieruit in dit boek zijn opgenomen. Hij heeft ons rijk geïnformeerd en daarmede een grote dienst bewezen. “
Zoals u kunt lezen beroept Ds. Kort zich vooral op Gods Woord, kanttekeningen, belijdenisgeschriften en de reformatoren. Voor andere belangrijke informatie heeft hij inderdaad informatie verkregen van deze 2 mensen. Maar ik zou dit maar geen beroepen noemen.
Ds. J. Roos: Ds Kort schrijft daarover: “Hij (ds. Van den Brink jr) heeft ons rijk geïnformeerd en daarmede een grote dienst bewezen.” Een grote dienst bewezen! Als wij van Comrie zeggen dat hij een grote dienst heeft bewezen aan Gods kerk, durft ds. Kort over Comrie te schrijven: “Wat een zielsbedrog. Hoe heeft Comrie in deze strik van satan gevangen kunnen worden!”
Anonymous: En helaas, weer geeft Ds. Roos een halve weergave weer. Ds. Kort geeft aan dat ds. Van den Brink hem=Ds. Kort een grote dienst heeft bewezen. Ds. Roos gaat over op Comrie en zegt: “Als wij van Comrie zeggen dat hij een grote dienst heeft bewezen….” Hier gaat hij uit dat Ds. Kort dan zou antwoorden: “Wat een zielsbedrog… enz”. Laten we het maar weer eens in de context gaan bekijken. Wat zegt Ds. Kort van Comrie? Blz 85: “Hij legde absoluut de nadruk op de vrije genade voor verloren zondaren en het eeuwigheidskarakter van het genadeverbond. Dit maakte hem één met de gereformeerde theologie. Anderzijds zien we dat Comrie ook filosofisch bezig was. Hij probeerde te omschrijving alles wat er in het meest verborgene van het mensenhart plaatsvindt.” Natuurlijk geeft Ds. Kort wel in zijn boek de volgende zin weer: “Wat een zielsbedrog. Hoe heeft Comrie in deze strik van satan gevangen kunnen worden!” Maar dit niet over welke grote dienst Comrie heeft bewezen aan Gods Kerk, maar dit gaat over het volgende :
Comrie leert dat de ziel eerst met Christus verenigd moet worden, voordat er spraken kan zijn van geestelijk leven. Eerst is er het geloofsvermogen en pas dan zijn er de geloofsdaden. Dus de wedergeboorte en het instorten van geloofsvermogen vallen samen. O wat erg toch, u houdt het bijna niet voor mogelijk. De ziel is levend gemaakt, wedergeboren, de habituele genade is geschonken, zonder dat er een daadwerkelijke geloofsvereniging met Chrsitus plaatsvond. Wat een zielsbedrog. Hoe heeft Comrie in deze strik van saten gevangen kunnen worden. Verder kan men volgens Comrie weten dat de habitus(de hebbelijkheid van het geloof) er is, door de actus(De daad van het geloof). Die actus is voor hem van essentieel belang; daarmee bedoeld hij de omhelzing van de aangeboden Christus. Helaas hebben zijn navolgers dit niet vastgehouden, maar uit elkaar getrokken.”
U ziet hierbij dus dat Ds. Kort het niet op de persoon speelt, maar zoals geciteerd is, in een paar pagina’s hiervoor, dat het hem om de leer gaat. Ds. Roos laat hierbij Ds. Kort spreken in een andere context.
Ds. J. Roos: Tevens toont ds. Kort begrip voor de critici ook binnen de Gereformeerde Gemeenten door hen te citeren, met de verzuchting: “Maar de kerken willen er niet aan, ze vinden het wel goed zo, en ze willen geen nader onderzoek. “ Docht weet ds. Kort niet dat die critici niet alleen de leer aangaande de wedergeboorte van dr. Comrie en ds. GH Kersten veroordelen, maar ook een zodanig aanbod van genade voorstaan dat zij daarom naar kerkverbanden zijn gegaan die nog ruimer zijn in die aanbieding dan de Ger. Gem? Jazeker, maar ds. Kort schrijft dat hij daar ook mee instemt en dr. C. Steenblok geheel veroordeelt.
Anonymous: En weer horen we dat Ds. Roos zegt dat Ds. Kort dr. C Steenblok veroordeelt. Nee, hij veroordeelt de leer die Dr. C. Steenblok leert. Dit is voldoende in het boek uitgewerkt, zodat ik graag verwijs naar het boek van Ds. Kort. Daarbij vind ik het niet netjes dat Ds. Roos de Ger. Gem noemt en kerkverbanden die nóg ruimer zijn in het aanbod van genade. Hier komen we weer op een oude discussie, terwijl hier geen discussie over hoeft te zijn. Het aanbod van genade komt tot ons allen, in de uitwendige roeping, maar zoals Ds. Kort zegt: Als de Heilige Geest zich aan dat Woord paart, dan wordt de zondaar overtuigd van zijn zonde. Dat die Heilige Geest alleen bij de uitverkorenen Gods werkt, daar zijn we het denk ik allemaal mee eens, aangezien we belijden dat God mensen uitverkoren heeft en verworpen. Maar we mogen niet met de uitverkiezing werken. Daarbij komt dat Ds. Kort de leer van Dr. Steenblok niet zomaar veroordeelt, maar duidelijk uitwerkt waarom hij het niet met Dr. Steenblok eens kan zijn.
Ds. J. Roos: We voelen ons gedrongen om dit te benoemen, opdat onze lezers en ook onze jeugd inziet hoe deze predikant het aandurft om de goede leraars tot Beza toe te veroordelen.
Anonymous: En weer schetst Ds. Roos het beeld dat Ds. Kort het aandurft om leraars te veroordelen, terwijl dat Ds. Kort duidelijk zegt dat hij de leraars niet veroordeelt, maar hun leer, aangezien deze niet op de Bijbel gegrond is. We zien dat Ds. Roos elke keer met woorden draait, maar niet met teksten uit de Bijbel komt. Dit kan ook niet, want de Bijbel getuigt tegen de embryo-leer. Ik wijs u op de brieven aan Korinthe, Galaten, Filipenzen, Kolossenzen. Nergens staat een onbewuste wedergeboorte, maar er wordt duidelijk gezegd: “Met een waar geloof aannemen”. Misschien vraagt u zich af waar u kunt vinden dat er een toeleidende weg TOT Christus is, en niet zoals Ds. Roos leert: In Christus?
Ik noem u bijvoorbeeld de Galaten. Zie Galaten 2: 20: "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden."
Aangezien hier staat tot Christus, vond ik het belangrijk om ook te kijken wat er staat in de kanttekening, voordat we dingen gaan zeggen die niet waar zijn of op Gods Woord gegrond zijn. De Kanttekeningen zeggen bij: Tot Christus: Dat is, om ons te leiden tot Christus. Hetwelk de wet der zeden doet als zij ons van zonde overtuigd en den vloek verkondigd, en derhalve ons toont dat wij dan, om behouden te worden, onze toevlucht tot Christus moeten nemen, Die ons van de zonde en den vloek verlost heeft” (zie verder Gal 2)
Hoe Ds. Roos deze tekst uitlegt weet ik niet, maar ik weet wel dat Ds. Kort dit leert en dat dit naar Gods Woord is.
Ds. J. Roos: Gelukkig geen dogmatiek en leeruitspraken. Ds. Kort acht het gelukkig dat er in zijn kerkverband “nooit een eigen leer is geweest. We vinden gelukkig geen dogmatiek of leeruitspraken, want ze willen niet wijzer zijn dan de kerk- en de oudvaders. “ Uit bovenstaande kunnen we opmerken dat Ds. Kort zichzelf boven de oudvaders stelt, maar afgezien daarvan, hebben hij en de andere leraars en de ambtsdragers niet hun jawoord gegeven op de leer van Gods Woord en de Drie Formulieren van Enigheid?
Anonymous: Hier trekt Ds. Roos weer een conclusie waar Ds. Kort geen aanleiding voor geeft. Ds. Kort geeft aan waarom er geen leeruitspraken of dogmatiek is in de Oud Ger. Gem. in Ned, want ze willen niet wijzer zijn dan de kerk- en de oudvaders. Als je niet wijzer wilt zijn dan de kerk en oudvaders, lijkt het me niet dat je jezelf dan boven de oudvaders stelt. Juist als je wel leeruitspraken stelt, zou je kunnen denken dat je het beter weet. Daarbij komt dat Ds. Kort het niet eens over zichzelf heeft, maar over zijn kerkverband. Daarnaast heeft Ds. Kort zichzelf ervoor over gehad, want hij zal van te voren vast wel geweten hebben, wat dit boek teweeg zal brengen. Ik vraag me af of Ds. Roos zichzelf er ook zo voor over gehad zou hebben. Dat Ds. Kort zich niet boven de oudvaders stelt, maar een boek schrijft op grond van de oudvaders en daarbij heel Nederland over zich heen krijgt, getuigt mijns inziens niet van hoogmoed. Waarom heeft hij dan dit boek geschreven? Wel, blz 13: “Het is mijn plicht en roeping om de embryotheologie zo duidelijk mogelijk te weerleggen. Met de hulp van Gods Geest en de waarheid van Gods Woord zal mij dit niet moeilijk vallen. Ik zal dus beslist niet om de feiten heen draaien. Trouwens, dat zou ik voor mijn God en Koning ook niet kunnen en willen verantwoorden.”
De laatste zin uit het citaat van Ds. Roos zal Ds. Kort juist beamen, zijn boek is gegrond op Gods Woord en we kunnen alles wat hij beschrijft terugvinden in de Bijbel. Lees de Bijbel, de kanttekeningen en de Drie Formulieren van Enigheid! Dit komt elke keer weer terug in zijn boek.
Ds. J. Roos: Laten we u ter inscherping mogen wijzen op de omschrijving van de wedergeboorte die op grond van Gods Woord te vinden is onze Dordtse Leerregels of de bekende Vijf Artikelen tegen de Remonstranten. We lezen daar in hoofdstuk 3 en 4, art 12:
“En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke naar het getuigenis der Schrift(die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder nog geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.”
Anonymous: Dit is nu precies wat Ds. Kort bedoelt. Ik vraag mij ook af of Ds. Roos het boek van Ds. Kort ook echt gelezen heeft, aangezien hij dan had kunnen weten dat Ds. Kort dit zelfs uitlegt in zijn boek. Dit is namelijk die wedergeboorte, die vernieuwing waar Ds. Kort zo vol vuur over kan spreken en alle eer aan God geeft. Frappant is ook dat Ds. Kort dit Artikel ook aanhaalt in zijn boek op blz 45. Ik citeer hem maar, aangezien ik hem hierin letterlijk kan citeren over dit hoofdstuk:
“We lezen dat al degenen in wier harten God op deze wonderbaarijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. Kan het duidelijker? Krachtig wedergeboren en metterdaad of daadwerkelijk geloven. We lezen niet dat het gepredikte Woord inwerkt op het geloofsvermogen, zodat de zondaar zijn zonde gaat gevoelen en van stap tot stap in Christus gaat geloven. Ook lezen we nergens bij onze Dordtse vaderen dat het van een ingestort geloof tot een daadwerkelijk geloven komt.
(…)
Dordt keert zich duidelijk af van de leer der remonstranten en toont aan dat de wortel van het nieuwe leven uit God is en niet in de mens ligt. Het is uit de kracht van God dat de zondaar uit de dood opgewekt wordt en tot het nieuwe leven in Christus komt. Dit is net als in de schepping, een nieuwe schepping. Ze volgt de lijn der Schrift, zoals we reeds hebben aangetoond. Het gaat over de totale bekering. De bekering is een werk van God en niet van de mensen. Zij doen hier niet aan toe of af. In ons hart legt God een krachtig werk aan de dag, dat invloed uitoefenent op al de vermogens der ziel. De mens komt onder Gods leiding en bestuur tot de genade, die in Christus Jezus is. Op deze wijze werkt God de bekering uit. De wedergeboorte is dan iets nieuws, wat God zonder ons, in ons werkt. Toch geschiedt dit werk Gods niet tegen onze wil in. De wil wordt naar God toe overgebogen, door de kracht van Gods vernieuwende Geest. Gods Geest ontmenst de mens niet. Hij geeft hem geloof, waardoor hij wedergeboren wordt. Hij bewerkt en bereidt een mens daartoe. De mens is het voorwerp van Zijn wederbarende kracht. Is hem eenmaal het zaligmakende geloof geschonken, dan gaat het licht in de duisternis voor hem op. Dat nieuwe leven uit God is niet te begrijpen noch te verklaren. Evenals men uit de duisternis het licht niet kan verklaren en uit de dood het leven niet.
Ds. J. Roos: Ziet u dat onze Dordtse vaderen hiermee de leer van ds. Kort veroordelen, omdat hij onderscheid maakt tussen opwekking en levendmaking? Doch in het voornoemde artikel wordt bij het begin al geleerd dat de wedergeboorte hetzelfde is als de opwekking uit de geestelijke doodstaat en levendmaking. Onze vaderen hebben daarin géén onderscheid gemaakt.
Anonymous: Zoals u kunt lezen, veroordelen de Dordtse vaderen de leer van Ds. Kort niet. Ds. Roos schrijft nu net alsof Ds. Kort verschil heeft in opwekking en levendmaking en dat de Dordtse leerregels hiertegen in gaan. In het geciteerde deel uit de Dordtse leerregels gaat het over de wedergeboorte=rechtvaardigmaking. De Bijbel spreekt duidelijk dat uit de rechtvaardigmaking de goede werken voortvloeien. Er moet dus kennis zijn aan Christus. Hebr. 9: 14, Filip. 3, Filip. 4, Kol 3 enz.
Ds. J. Roos: Het is precies als vader Brakel het in zijn Redelijke Godsdienst omschrijft:
“Wedergeboorte is een woord, ontleend van de geboorte des mensen; verstaande daardoor niet alleen het baren, maar insluitende al de werkingen, de ontvagenis, de groei, het geboren worden, want men moet niet menen, dat een mens vóór zijn wedergeboorte leven heeft, ’t welk als voorbereiding tot de wedergeboorte, moetende dan daardoor verstaan de bekering, zou zijn. Nee, de mens is vóór zijn wedergeboorte dood, en krijgt door de wedergeboorte leven. Tussen dood en leven is geen derde staat, zo ook niet tussen bekeerd en onbekeerd.
Anonymous: Ik begrijp niet dat Ds. Roos Vader Brakel durft te noemen. Wel in het opzicht dat Vader Brakel tussen de leer van Ds. Kort en Ds. Roos staat. In dat opzicht begrijp ik het wel. Maar niet als ik op dezelfde bladzijde verder lees en zie dat Vader Brakel zich soms wat tegenspreekt. In dat opzicht dat hij wel deels uitgaat van de habitus. Wat ik niet begrijp is dat hij Brakel citeert, terwijl Brakel op blz 733 hetzelfde zegt als Ds Kort: “God roept allen, die onder de benieng zijn, hen waarschuwend voor verderf en nodigt hen tot zaligheid, en toont hun de weg: Jezus Christus. Velen geven totaal geen acht daarop en het laat hen koud als een zaak, die hun niet aangaat. Anderen horen eens, maar gaan weer heen. Anderen worden overtuigd, en ontvangen algemene werking van de Heilige Geest. Ik noem ze algemeen omdat zowel uitverkorenen als onbekeerlijken die deelachtig worden. Dit zijn gewoonlijk overtuigingen van zijn ellendige staat, begrip en indruk van zaligheid en verdoemenis, schrik voor de toorn van God, kennis van de Heere Jezus, en de verborgenheden van het geloof, hoogachting voor de staat van de kinderen God, een wens om ook een van het te zijn. Zij vatten het plan op om zich te bekeren, te bidden, Gods Woord te lezen. Zij hebben een historisch geloof, willen zich voegen bij de godzaligen, de grove besmettingen van de wereld ontvluchten en dergelijke. Deze zaken worden zowel uitverkorenen als onbekeerlijken wel deelachtig, hoewel men kan geloven dat de uitverkorenen voor wie deze roerselen voorbereidingen zijn tot de wedergeboorte, die zaken wel in meerdere mate ontvangen. Maar ook dan zijn zij dood den zijn zij niet dichter bij het leven, dan wanneer zij die roerselen niet hadden. Die voorbereidingen zijn geen beginselen van het leven, en ook komen ze niet voort uit de mens zelf, maar ze zijn werkingen van God in de mens. Velen van deze geroepenen laten het bij een “felix-vrees”, een Agrippabeweging, een Sauls-bekering en Farao’s-verandering blijven en keren met de hond terug tot hun uitbraaksel en met de gewassen zeug tot de wenteling in het slijk en gaan hun oude gang.“
Of iets verder: “Vóór de eerste geloofsdaad is de mens dood, hoeveel voorbereidende roerselen hij ook mocht ontvangen hebben. Als wij het over de voorbereiding hebben, weet dan dat wij daaronder niet de beginselen van het leven verstaan, verre van dat. In alle voorbereidingen is en blijft de mens dood, en zijn daden kunnen God niet behagen, hoe deugdzaam zij ook schijnen. Het eerste kleine levensbeginsel ontvangt hij met de eerste geloofsdaad. Geloof en leven zijn wat tijd betreft gelijk, maar in de volgorde gaat het geloof voor, als een oorsprong van het leven. Wat er is geen leven dan in de vereniging met Chrstus, Die hun leven is, en het geloof is het middel van vereniging met Christus waaruit de dwaasheid blijkft van degenen, die eerst verloochening, die eerst heiligheid zoeken.“
Omdat Brakel niet overal even duidelijk is op dit punt en ook niet tegen de dwaling van deze tijd, schrijft is het niet altijd even helder. Ik denk dat dit de reden is dat Ds. Kort Brakel laat liggen en deze bewust niet noemt. Ds. Roos noemt Vader Brakel wel, maar heeft niet door dat Brakel net zoveel tegen hem als voor hem getuigd. Daarbij moeten we ook niet in mensen eindigen, maar moeten we een leer leren, die gebaseerd is op Gods Woord.
Helaas ook in dit deel van Ds. Roos eindigt hij elke keer weer in mensen. In plaats dat hij zijn standpunten ondersteunt vanuit de Bijbel en probeert de standpunten van Ds. Kort te weerleggen vanuit de Bijbel, slaat hij helaas een andere weg in. Kort gezegd merken we dat er volop foute conclusies getrokken worden, citaten van Ds. Kort uit de context gehaald worden en Gods Woord niet meer de leidraad is, maar oudvaders als Comrie. Daarbij lijkt het alsof Ds. Kort alleen staat in deze leer, maar Ds.Roos verzwijgt welke oudvaders Ds. Kort wel aanhaalt. Daarbij wordt deze leer in de Herv. Kerk net zo geleerd. Verder wordt de liefde die Ds. Kort heeft tot zijn medemens verzwegen, hoe liefdevol Ds. Kort wijst op de noodzaak van het bewust in Christus zijn. Aangezien ik persoonlijk dit alleen maar uit de Bijbel kan halen hoe nodig het is dat we gewassen en gereinigd moeten worden in Christus Bloed, om voor God te bestaan, hoop ik van harte dat Ds. Roos dit ook mag gaan zien in Gods Woord. Al wil hij dan niet met Ds.Kort eens zijn, het is te wensen dat zijn prediking in ieder geval scherper zal zijn en zal wijzen op dat bloed van Christus, wat zo nodig om zalig te sterven.
_________________ Houdt u zich a.u.b. aan deze regels van dit forum: viewtopic.php?f=18&t=10&p=10#p10
|
Aanmelden
Registreren
FAQ
Zoeken
