Keer nochtans weder!

 

Al ligt u verloren in zonden en schuld,

Uw hart en uw zinnen met onrecht vervuld …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder …!

 

Al zijn ook uw zond’ als scharlaken zo rood;

Uw zonden register oneindig en groot …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder …!

 

Al bent u gezonken in modder en slijk;

Uw gruwel en schuld Manasse gelijk …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Al hebt u met Saulus Gods kind’ren gejaagd,

Verdrukt, en gedood, en vervolgd, en geplaagd …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Al hebt u met Rachab uw leven verknoeid,

Gods wetten en normen veracht en verfoeid …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Al bent u een moorder, genageld aan ’t kruis;

Voor u is geen plaats meer in ’t Vaderlijk Huis …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Al hebt u met Petrus uw Meester miskend,

Ook driemaal verloochend, tot ’t bittere end…

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Al hebt u uw Herder verlaten, vergeten,

Zodat u al dwalend, de weg niet zou weten …

Toch klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

En leeft nu ’t verlangen naar Hem in uw hart,

Al vindt u uzelf in de struiken verward?

Dan klinkt het u toe, zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

Maar hebt u geen voeten om tot Hem te gaan,

Geen oog en geen oor om Zijn stem te verstaan?

Zo smeek het Hem dan, en buig u terneder:

Breng mij toch weder ..!

 

Want als Hij u roept, o dan moet u wel gaan;

Zijn trekkende liefde kan niemand weerstaan

Zo smeek het Hem dan, ootmoedig en teder:

Breng mij toch weder ..!

 

Hij is het Die doden doet horen Zijn stem;

Die harten bereidt en doet buigen voor Hem.

Nog staat Hij en roept zo nameloos teder:

Keer nochtans weder ..!

 

 

L.G.C. Ledeboer