Kies Gij voor mij

 

Ik weet niet wat ik kiezen zal,

Om niet te spreken van de Isten,

Van Calvijn en de Calvinisten

Van Menno Simons en de Mennonisten

Van Luther en de Ubiquisten

De Baptist en de Piëtist

De Labedist, de Sabathist

‘k wou dat ik ’t wist.

 

Ik weet niet wat ik kiezen zal

Een Zwingliaan, een Lutheraan

Een Voetsiaan of Coccejaan.

Zou dat in deze tijd nog gaan?

Ik word……..Kohlbruggejaan!

Geen goede werken meer te zweten !

Mij wordt door niemand iets verweten,

De wet is dan een lijk voor mij,

Van Mozes ben ik eindelijk vrij.

 

Maar, och, mijn Puriteinse bloed

Het evangelie spreekt in mijn gemoed,

Verbetert u, verbetert u, zo gaat ’t niet goed !

Is ’t Jezus stem, heb ik het goed verstaan?

Hoor slechts ’t apostolische vermaan.

Het goede werk dat moet gedaan

Ik ben toch nu geen Voetsiaan?

Misschien is Pauwejaans nog wat

Al was ’t alleen voor ’t maandelijks blad.

 

Maar ach,ik ben zo moe, het is gedaan

Ik strijd niet meer met ene Comriaan.

Nu weet ik wat ik worden wil……Presbiteriaan,

Naar Schotland wilde ik toch al gaan

Daar zing ik onberijmde psalmen

Met ieder die er mee wil galmen.

Mijn tere hart vindt metgezellen,

Geen orgel zal mijn ziel meer kwellen.

 

Waarom word ik geen Ledeboeriaan?

En zing met andere gemoedsbezwaarden

De oude psalmen van Datheen,

Want betere, je vindt er geen.

En als het eens mocht komen te gebeuren,

En is er ’n dominee, dan kerk ik door de week

Maar zondags zit ik thuis en lees een oude preek.

Soms ben ik voor een week of wat, Steenblokkiaan,

En zeg:”die predikers vandaag de dag, zijn veel te ruim,

Te licht, ze bieden het maar aan !

 

Eerst moet je nog…..eerst moet je toch…..

En als je niet verkoren bent,’t is al vergeefs

’t is dan verloren gaan.

Ik weet niet wat ik kiezen zal,

Het is ook altijd juist een ander die er kiest,

Die jouw vernoemt naar één of andere Jaan.

Misschien ben jij, je weet het immers niet,

Een Sociniaan, of Semi- of gewoon Pelagiaan,

Of  Antinomiaan, een Arminiaan of Kuyperiaan

Of slaapt er diep in jou de oude Ariaan.

 

Misschien ben jij, je weet het immers nooit,

Een Neo-Calvinist, een Hyper-Calvinist,

Of zelfs een Atheïst

Helaas, het is altijd een ander die voor jou beslist.

O, schrik maar niet,hoever een mens kan gaan.

Soms klemt de vraag, bij dag en nacht,

Bij zon en maan, ben ik het Kaf of ben ik Graan ?

 

Maar wij zijn Synodaal, of Oud- of Christelijk Gereformeerd,

Of van de Bond, of van ’t Gekrookte Riet.

Wij zijn geen Janen, zo u ziet,

Wij zijn niet van dat soort, het rijmt ook immers niet !

Ik laat u zo niet gaan, u leeft nu in een waan !

Want in de taal van God, geschreven in Zijn Boek,

Daar staat uw soort, en achter uwe naam,

Geschreven in een vreselijk schrift : EEN JAAN.

 

O, Heer’, als ik eens kiezen moest, van al die Janen EEN !

Kies Gij voor mij, noem Gij mij CHRISTIAAN.

De bruid, de vrouw des Lams, genoemd met Uwe Naam.

Die Naam zo groot, zo heilig en zo rein,

Ik ben niet waard naar U vernoemd te zijn.

Maak mij alleen wat minder slecht,

Wat minder slechter dan ik ben.

Maak mij gelijk U eenmaal was.

Zolang ik hier beneden ga en loop in deze baan

Maak mij door Uwe Geest:….EEN SAMARITAAN !

 

 

Geschreven door :

 

Een geliefde vriend & broeder

 

HW