Heb acht op uzelf en op de leer; volhard daarin; want dat doende, zult gij en uzelf behouden, en die u horen. (1Tim.4:16)

DJK : Er zijn inmiddels heel wat mensen die enigszins bedroefd en verward zijn geraakt omtrek het vertrek van een bekwaam leraar die ze met stichting mochten horen. Ik wil hierover op een voorzichtige en enigszins objectieve wijze iets over proberen te schrijven. Halverwege de zomer van 2020 bereikte dominee Veldman in Canada het bericht over de ontstane onhoudbare situatie en zorgen in zijn voormalige gemeente in Alblasserdam, die gepaard ging met het verzoek of hij wilde overkomen en helpen. Door de prediking van dominee W.J.Teunissen, die een wettische heiligmaking preekte, waren velen uiteindelijk in verwarring en duisternis gekomen. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden, zegt de apostel in Rom.7:4. Dominee Teunissen had deze woorden echter in zijn prediking verdraaid tot verderf van zijn gemeente door hiervan te maken: ….opdat wij Gode vruchten zouden voort brengen…. waardoor hij Gods verloste kinderen opnieuw onder het juk der wet bracht. Door Gode goede vruchten voort te brengen moesten Gods kinderen hun bekering gaan bewijzen. De verderfelijke uitwerking was dat zij die in de vrijheid Christi waren gezet, wederom bevangen werden met een nieuw juk van dienstbaarheid. Vreselijk was dan ook de toestand die dominee Veldman vorig jaar September 2020 aantrof in zijn voormalige gemeente Alblasserdam. Niet alleen in Vriezenveen maar nu ook in Alblasserdam had dominee Teunissen de heldere Bijbelse boodschap van de vrijheid die in Christus Jezus is, compleet verpest, bedorven en stinkende gemaakt. Ik kon de verbolgenheid van dominee Veldman hierover daarom zo best begrijpen. Op 22-10-2015 begon dominee Veldman hiertegen alreeds te ageren, luister hier met name zijn predicaties over een evangelische heiligmaking versus een wettische heiligmaking. Niet alleen deze preken gingen hierover, maar ook zijn preken over de Romeinen en Galatenbrief getuigden hiervan. Uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid, uw vrucht worde uit Mij gevonden, en zonder Mij kunt gij niets doen! Wat een verschil toch met die wettische heiligmakingsleer van dominee Teunissen, die Gods gestorven kinderen wederom in een keurslijf der wet probeerde te persen om vruchten voort te brengen die ze zelf niet hadden. Waarin dominee Teunissen nog het leven zocht, was Gods kinderen immers de dood geworden. Hij moest zich schamen en hierover wenend schuld belijdenis doen aan God en de gemeenten die hij mocht dienen. Alzo zegt de Heere HEERE: Wee den herderen Israëls, die zichzelf weiden! zullen niet de herders de schapen weiden? Voormalig ouderling Visser die hiertegen ook vurig heeft gestreden, moest het ontgelden en uiteindelijk het kerkelijke veld ruimen. Het bedroefd me wel enigszins dat dominee Veldman hem het verwijt maakte dat hij van deze narigheid is weg gelopen. Als je niet precies weet hoe de dingen zijn gegaan en verlopen, mag je anderen zonder nader onderzoek zulke lichtvaardige verwijten niet maken. Wat wist KV van het intense stille verdriet van zijn broeder Visser over de ontstane spanningen inzake de uitzichtloze situatie die zich in zijn hart opstapelden omtrent zijn voormalige verwoeste gemeente, waardoor Visser uiteindelijk in een overspannen toestand thuis kwam te zitten? Ik weet namelijk heel zeker dat dominee Veldman het als ouderling onder zulk een bediening van dominee Teunissen uiteindelijk ook niet had uitgehouden. Het licht kan de duisternis immers niet verdragen.     

Velen waren verblijd met de terugkomst van dominee Veldman naar Nederland halverwege september 2020, niet zozeer om zijn persoon maar temeer om de leer en prediking die hij mocht verkondigen. Ook online luisterden velen mee via kerkfoon.nl en via mijn website. Zijn bezoek aan Nederland zou aanvankelijk slechts enkele maanden duren, het lag namelijk in de planning om in december weer terug te gaan. Halverwege de maand november vroeg ik zijn vrouw via een app-berichtje of ze nog wel de vrijmoedigheid hadden om terug te gaan naar Canada. Hoewel ik besefte dat dit een hele persoonlijke vraag was, vroeg ze mij derhalve ook de reden van deze vraag. Ik zei haar: omdat uw man met zoveel liefde en opening het Woord hier in Nederland mag bedienen, en ook naar ik mag geloven omdat er veel afname is onder Gods kinderen. Hier kon ze wel van harte mee instemmen, verder ging ze er niet op in. Dit was immers een zaak van haar man die ze in liefde wenste te volgen en steunen, hetgeen ik best begreep. Maar toen bracht God het coronavirus in het huis van dominee Veldman, die hem volgens zijn huisarts bijna het leven had gekost, en vervolgens kwam het zeer droevige bericht op 26 december inzake het overlijden van een van zijn kleinkinderen, hetgeen hem uiteindelijk halverwege januari 2021 deed besluiten om toch maar voorgoed in Nederland te blijven waartoe God hem had geroepen. Tussentijds had zijn zoon Meine het gevoel dat zijn tijd als hoogleraar aan de universiteit in Montreal gelegen in de Canadese provincie Quebec erop zat. Hij heeft daar jarenlang theologie studenten in de haast verloren gegane nije leer der reformatie mogen onderwijzen, met name ook vanuit de werken van Kohlbrugge, maar na al die jaren kwam zijn taak daar ten einde, en hij begon te overdenken waartoe de weg verder heen zou leiden. Ik hoorde dat hij aanvankelijk naar Zuid-Afrika wilde vertrekken om daar te gaan werken, maar op aansporing van nabije vrienden die meenden dat er in Canada ook nog genoeg werk was te doen, besloot hij te blijven. U zult begrijpen dat hij in deze veel met zijn vader heeft overlegd en gesproken. Ik belicht hier nu maar even kortelings de menselijke kant van deze zaak, hoeveel worstelingen en strijd hieraan vooraf is gegaan en hoedanig God in dit alles heeft gesproken en de weg verder heeft geleidt is mij onbekend. Dit alles heeft er uiteindelijk wel toegeleid dat vader Veldman een innerlijke begeerte kreeg om zijn zoon te gaan helpen met zijn evangelisatiewerk in Canada. Dominee Veldman kwam derhalve half mei 2021 terug op zijn besluit om voorgoed in Nederland te blijven, hier volgt een bekendmaking uit het kerkblad van de HHG Alblasserdam. Zijn geplande vertrek van begin september werd vervroegd naar half juli 2021, en dominee Zweistra zou zijn taak overnemen. 

Hoewel het voor velen een raadsel was dat hij weer terug naar Canada wilde gaan, was de overkomst van dominee Veldman voor de HHG Alblasserdam, en veel anderen, en ook mij persoonlijk, tot zegen en blijdschap geweest. Als het Gods weg was om terug te gaan, wat gaat het ons aan en wat zullen wij dan hier nog verder tegenin durven brengen? Want Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE in Jes.55:8. Dat er zorgen waren rondom het ouder worden was mij onbekend, want hij zag er ondanks zijn 78 jarige leeftijd nog goed en fris uit, ook zijn vurigheid, zijn scherpte en helderheid van geest, in zijn preken was hij door ouderdom nog lang niet verloren. Van zorgen rondom de kinderen weet ik niets af, verder werd er ook in het kerkblad nog genoemd dat er zorgen waren in zijn voormalige gemeente te Springford, Ontario CA, alwaar hij als emiritus consulent nog elke zondag preekte. Tussentijds had zoon Meine Veldman de nodige voorbereidingen getroffen voor zijn evangelisatiewerk in Oxford County, Ontaria Canada. Na een zoektocht kwam hij uiteindelijk uit bij een leegstaande kerk die te koop stond in het dorpje Ingersoll. Ik heb me laten vertellen dat er in een straal van 50km rondom Ingersoll ongeveer een miljoen mensen wonen, waarvan 65% seculier en nog nooit van de boodschap van het heilig evangelie van Jezus Christus heeft gehoord. Meine Veldman besloot dit kerkgebouw onder voorbehoud van financiering te kopen voor een bedrag van 1,2 miljoen Canadese dollars, dat is omgerekend ongeveer 800.000 EUR. Verder wilden ze 175km verderop in Sint Catherines, vlakbij de Niagara Falls, nog een kerkgebouw huren om ook daar een evangelisatiepost te hebben alwaar vader Veldman voornemens was te gaan preken. Hij vroeg me of ik zijn preken die hij daar doordeweeks in het Nederlands zou uitspreken wilde plaatsen, waartoe ik hartelijk ben bereid. Dominee Veldman vertelde me ook dat er narigheid tussen zijn zoon Meine en zijn voormalige gemeente Springford, en daaraan verbonden de HHK in Nederland, was ontstaan. Hij was zeer verontwaardigd over de onbehoorlijke wijze waarop de kerkenraad van Springford en de daaraan verbonden HHK Nederland zijn zoon hadden afgewezen inzake zijn verzoek om hulp en steun betreffende zijn evangelisatiewerk aldaar. Ik vond dit vreemd, daar toch beide partijen hetzelfde doel wilden dienen. Bij navraag van ouderling Hessel de Boer uit de gemeente Springford ging het inderdaad niet om hetzelfde doel die ze beiden dienden, maar om de onkerkelijke weg die werd bewandeld en de snelheid waarmee het allemaal op touw was gezet. Volgens ouderling de Boer had dit in een kerkelijke weg moeten gebeuren, zoals er zendelingen vanuit een kerkelijke gemeente naar zendingsvelden worden uitgezonden, evenzo hadden er in dit geval ook evangelisten vanuit hun gemeente uitgezonden kunnen worden. De weg die hierin was bewandeld ging via allerlei achterdeurtjes en was derhalve onkerkelijk. Ouderling de Boer vroeg zich af hoe daar Gods zegen op kon rusten. Ook de snelheid waarmee dit enorme evangelisatie project was opgezet beviel hem slecht. Vanwege de opgenoemde bezwaren had de kerkenraad van Springford grote moeite met kerkelijke en financiele ondersteuning van dit evangelisatiewerk, wat eveneens op slechts 27km afstand van hun gemeente opgezet zou worden. In Nederland is 22 minunten met de auto nog best een eindje rijden, maar voor Canadese begrippen is het, in dit immens grote land, maar een klein stukje. Bekijk onderstaande landkaart waardoor u een beter beeld van het geheel zult hebben. Het kan derhalve een leegloop voor de gemeente van Sprigford veroorzaken, helemaal als vader Veldman daar af en toe ook nog weleens voor zou gaan. Terwijl dominee Veldman volgens ouderling de Boer zijn woord had gegeven terug te komen naar zijn voormalige gemeente te Springford, om daar weer te gaan preken. Moest dit nu allemaal zo gaan, en kon dit nu echt niet anders? …waren de vragen en verzuchtingen waar de kerkenraad van Springford mee bleef zitten. Dominee Veldman was zeer verbolgen over de gang van zaken omdat ze zijn zoon Meine, naar eigen zeggen, als een vod hadden behandeld, en wilde vervolgens nergens meer van weten. Een dag na zijn aankomst in Canada kreeg ouderling de Boer te horen dat dominee Veldman niet meer in Springford zou komen preken, en verder meende hij op grond van Hebr.13:13 eveneens met de HHK in Nederland te moeten breken. Een belangrijke reden was ook dat hij in zijn ambtsbediening niet meer gebonden wenst te zijn aan de onbijbelse opgelegde leeftijd gebonden emeritaat plicht. Ik weet er verder ook het fijne allemaal niet van, en hou mezelf derhalve liever afzijdig en wens me geheel niet in deze kerkelijke narigheid te vermengen. Ik heb met de heer Van Campen gesproken die me vrij uitgebreid vertelde over het evangelisatiewerk van Meine Veldman waarin ook hij met de hulp des Heeren een helpende hand gaat proberen te bieden, en slechts kortelings met dominee Veldman en ouderling de Boer (voor wederhoor) gesproken. Ouderling de Boer vertelde me dat hij er slapeloze nachten en veel verdriet van had. Hem werd verweten de wereld waar zij wilden gaan evangeliseren geen warm hart toe te dragen, maar dit was volgens de Boer niet waar. Het ging hem om de weg en wijze waarin het allemaal is gegaan. Ik dacht zo van: Sjonge, wat een droefenis en narigheid toch allemaal!! zou nu door de verbittering tussen deze broederen de boodschap des heiligen evangeliums des te weider verbreid worden, zoals destijds in de tijd der apostelen? God alleen weet het, en de tijd zal het ons leren. De website van dit evangelisatiewerk is  https://rcicanada.ca/  

Afstanden op landkaart tussen Ingersoll, Springford en Sint Catherines, Ontario CA

Naschrift: Het is wonderlijk gegaan in het leven van dominee Veldman. Velen werden bij tijden ongemakkelijk van zijn wispelturigheid en grillige karakter. Laat het zo zijn, en denk ervan wat u wilt, maar God heeft hem middels al zijn omzwervingen op deze aarde als een nietig middel in Zijn handen willen gebruiken om de haast verloren gegane nije leer der reformatie terug naar Nederland te brengen. Soli Deo Gloria! Toen ik voor het eerst kennis maakte met de leer en prediking die hij mocht verkondigen, was het voor mij persoonlijk alsof de grote hervormer Maarten Luther uit de doden was opgestaan. Want dit zuivere geluid had ik nog nimmer gehoord. Tot en met zijn periode Staphorst was ook hij nog enigszins bevangen met die verrotte heersende standenleer die Neerlands kerken heeft verpest en verduisterd. Ik heb een prekenserie van hem over het boek Ruth waarin dit duidelijk is op te luisteren. Maar toen begon hij aan zijn omzwervingen, Malawi en Zuid-Afrika waar hij een poosje mocht werken, corrigeer me gerust als ik dingen vergeet te melden, en daarna naar Amerika en Canada alwaar God zijn geliefde broeder Robert Champaign, een bekeerde roomse priester, zijn levenspad deed kruisen. God spoog in de aarde en wreef het slijk der aarde nogmaals over zijn ogen, versta dit vanuit Mark.8:25, waardoor hij met die blindgeborene vanaf toen de dingen God hem gaf te zien helder en klaar kreeg te aanschouwen. Het was namelijk door middel van deze voormalige roomse priester dat God hem nader onderwijs kwam te geven in de rechtvaardigingsleer der apostelen. Vanaf die tijd heeft hij de Romeinen en Galatenbrief mogen vermalen en overdenken, en kort daarna als geen ander zeer bekwaam mogen uitleggen. Aanvankelijk in het Engels en daarna in het Nederlands. In het begin van de jaren negentig kwam hij met een preekschuld in zijn hart terug naar zijn geboorteland. Het leerde mij dat Gods Kerk alleen maar kan dwalen, en dat God telkens weer de enige Getrouwe is die Zijn eigen Woord in stand houdt tot in alle eeuwigheid. Wat mocht hij vanaf zijn periode Harskamp vurig van leer trekken. Als een leeuw stond hij daar voor de Waarheid die God hem deed leren en en gaf te preken. Velen mochten van hem leren, tot vermaning en vertroosting, maar ook tot opscherping en wederlegging. Ik heb dominee Veldman derhalve altijd meer als een evangelist gezien dan als een herder die jaren aan een plaats is verbonden. Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde. Middels deze woorden uit Luk.14:23 riep God hem tot zijn ambtsbediening, toen hij jaren later naar Alblasserdam werd geroepen, werd hij bij deze volgende woorden krachtig bepaald: Predik het woord; houd aan tijdelijk, ontijdelijk; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; En zullen hun gehoor van de waarheid afwenden, en zullen zich keren tot fabelen. Maar gij, wees wakker in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist, maak, dat men van uw dienst ten volle verzekerd zij. En dit werk heeft hij met de hulp des Heeren getrouw mogen doen! Een ieder is aangenaam in hetgeen hij heeft, niet in hetgeen hij niet heeft, leert ons Gods Woord. Leg daarom dan terzijde de dingen die hij niet had, en verblijd u temeer in hetgeen God hem wilde geven tot leringen, vermaning en stichting van velen. Ten laatste nog dit, ik heb dit niet geschreven in opdracht van iemand, maar deed het uit eigen beweging. Want ook ik had verdriet om zijn snelle vertrek, want ontberen doet altijd nog meer waarderen. Maar als dit de weg des Heeren is, laat het ons dan goed zijn. Al schrijvende mocht ik dit alles voor mezelf enigszins beter verwerken en een plaatsje geven. Misschien mocht u er ook iets aan hebben. Er zijn en blijven natuurlijk altijd van die wijsneuzen die het allemaal nog veel beter weten te vertellen, en de dingen vanuit hun eigen perspectief anders zien, ….maar alzo kreeg ik het in grote lijnen te zien en ervaren. Mensen die in hun hart een eeuwige vergelding blijven zoeken inzake zijn gebreken en tekort komingen, schreeuwen het wellicht innerlijk uit: betaal mij wat gij ons hebt misdaan en schuldig zijt! Maar als je iets van je eigen vele zonden, vele gebreken en tekort komingen hebt gezien, wordt je ook milder naar anderen. Helemaal wanneer God je al die vuile wanbedrijven om Christus wille, uit genade om niet, heeft willen vergeven. Wat zou je dan nog van anderen durven zeggen? Bedenk dan toch, dat de Heere Jezus ook voor de vele gebreken en tekort komingen van deze dienstknecht heeft geleden. Hij leeft hierom niet meer op zijn eigen kosten, maar op kosten van Zijn dierbare Heiland. Daarom, die van u zonder zonden is, moet dan de eerste steen maar nawerpen. Maar weet ook dat er een gedenkboek is voor Gods Heilig Aangezicht, en wie Zijn volk aanraakt die raakt Zijn oogappel aan. Alzo blijven de liefdeloze wetgeleerden eeuwige betalingen eisen, maar de liefde Gods in Christus mag het belijden: Lieve Heere, heb duizendmaal dank, want ik was het niet waardig dat ik onder zulk een gepredikte Waarheid heb mogen verkeren. Voor mij persoonlijk heeft hij veel mogen betekenen, want wat heb ik gedwaald. Maar het heeft Gode behaagt mij daaruit te willen verlossen. Soli Deo Gloria!