Eerste reactie ds. J. Roos in de WS op boek ds. A. Kort



De reactie van ds J. Roos geeft in ieder geval drie zaken weer:

1) Ds Roos bewijst hiermee standvastig te staan in de dwaalleer die, door ds Kort helder en met bewogenheid jegens hen die het niet weten, wordt aangewezen op grond van Gods Woord.
2) Ds Roos probeert de dwaalleer te funderen, maar kan alleen ds Comrie en zijn volgelingen aanprijzen als grondslag voor zijn leer/ dwalingen).
3) Ds Roos is behoorlijk in zijn hart geraakt, want ook hij! denkt dat ds Comrie hier een pak slaag krijgt, gezien zijn reactie op het behoud van de naam van ds Comrie, wat eindigt in een lofprijzing jegens ds Mallan.

In de eerste alinea geeft hij de dwaling direct al bloot: Hoe ….Zijn volk zielsbevindelijk leert, zodat zij als verloren zondaren geen rust kunnen vinden voor zij bewust (?)God in Christus mogen kennen.

JVC : Gods volk is! Gered. Zij zijn in Christus. Zij die geen rust hebben, zijn niet verlost. En er is geen onbewuste kennis van de Gerechtigheid die in Christus is en tegelijkertijd toegepast aan hart waardoor /waarin vrede met God.

In de tweede alinea onderkent ds Roos dat er een geestelijke scheiding is tussen hetgeen ds Kort schrijft en er in de kerken geleerd wordt.. Hij gebruikt dezelfde woorden als zij die de heldere reformatorische leer , die ook wel de leer der apostelen genaamd wordt, lees: Temeer als het om de zuivere waarheid gaat waar onze vaderen alles voor over hebben gehad. Mijn vraag is: Wie zijn deze vaderen?

Ds Roos gebruikt in dit stukje enkele krachtige termen die m. i de indruk geven dat het zijn leer behoorlijk geraakt heeft:

1) Hij noemt de titel spraakmakend.
2) Hij zegt dat ds Kort niet schroomd, LET OP: de leervoorstelling! van Comrie en zijn volgelingen aan gaande de wedergeboorte als onbijbels te omschrijven.
JVC : Het hele boek van ds Kort is doorspekt met Bijbelse argumenten om deze leervoorstelling van ds Comrie te beargumenteren. Velen in ons land zijn door het lezen van dit boekje, in zo’n korte tijd al, de ogen geopend. Tot ouderlingen en diakenen van div gemeenten toe. Ik roep hen bij deze op, zodra zij daar vrijmoedigheid toe hebben, hun eigen ervaringen in deze te delen tot nut en verder ontwaking der misleide zielen.

3) Bij het doornemen van dit boekje heeft ds Roos (ons zegt hij) verbaasd! Over de door ds Kort beschreven visie (dus niet de visie van ds Kort, maar de door ds Kort beschreven visie) op de leer van de wedergeboorte.

JVC : het is geen visie, maar een vaste overtuiging, welke de Heilige Geest zelf in

Zijn hart heeft gewerkt. Een visie van één persoon zou anders nooit zoveel stof doen opwaaien in de kerken.
4) Ook zijn krasse taalgebruik vindt ds Roos verbazingwekkend.

JVC: Ik kan geen taalgebruik vinden die boven het krasse taalgebruik van de Bijbel uitgaat.

5) Van Ds Kort wordt gezegd dat hij, de leer van de embryotheologie, smalend noemt. Niet Gods Woord wordt vervolgens aangeduid als norm, maar Gods ware volk wordt aangeduid als hen die de normering tav Comrie kunnen bepalen, om de “(on)Bijbelse leer van Comrie”.

Verder wordt er gesproken onder “wezenlijke verschillen” over “de dwaling van de embryotheologie” Jvc: de embryotheologie heeft geen dwaling, maar is een dwaling! Wie is er nu echt mee geholpen? Wie kan nu zeggen dat er zekerheid ligt in deze leer, zekerheid van verloren gegaan zijn en zekerheid van opgestaan te zijn in en door Christus! Zekerheid ten aan zien van je/uw huidige staat voor God? Wat baat het u dat u "misschien verkoren bent"? en ga maar door..

Ook wordt Comrie aangeduid als de persoon die toestemming geeft, een voorbeeld te mogen nemen aan de embryo tot het geestelijke leven.

JVC: ds Kort geeft integendeel aan wat Gods Woord zegt.

Tot slot, de embryotheologie houdt geen stand onder hen die waarlijk door de Wet der Wet gestorven zijn en Gode in Christus zich tot een God hebben ontvangen, uit Zijne genade om niet.
Hun (ds Roos en anderen) schrijven is meer een bevestiging van hetgeen ds Kort in zijn boek aantoont, dan een weerlegging van hun eigen “waarheid”. Het is te hopen dat bij hun volgelingen daardoor juist de ogen geopend worden.
Ik adviseer dan ook hun volgelingen te letten op de weerleggingen die deze predikers gaan geven, zij zullen zich meer moeten beroepen op predikers /oudvaders dan op het Woord van God. Let wel, ze zullen zeer veel moeite moeten doen de uitspraken van predikers te kunnen staven aan de helderheid van Gods Woord, het zal niet overeenkomen.
Die de Zoon heeft, heeft het leven; die de Zoon niet heeft, heeft het leven niet. (1 Joh 5)

_________________
Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. (Matth. 10:34)

Hartelijke oproep aan iedereen:

11) Spreek met respect over kerkverbanden en ambtsdragers. Dit betekent bijv. onder meer dat men voor predikanten de titel ds. gebruikt.

12) Discussieer inhoudelijk en speel het niet op de persoon. Drijf derhalve met niemand de spot en maak niemand belachelijk.

13) Hou de leer van een leraar gescheiden, wanneer de leraar een kind Gods is dan staat zijn geschonken genade in Christus los van zijn leer, wees in deze beducht voor afgoderij en domineesverheerlijking. Als de zaligheid van Petrus afhing van al hetgeen hij sprak dat voortkwam uit onkunde, uit ongeoefendheid, of uit vleselijke zwakheid, dan was hij op grond van Matth. 16:22-23 en Lukas 22:55-60 voor eeuwig verloren geweest.


2 Tim. 2:25 Met zachtmoedigheid onderwijzende degenen, die tegenstaan; of hun God te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der waarheid; En zij wederom ontwaken mochten uit den strik des duivels, onder welken zij gevangen waren tot zijn wil.

_________________
Houdt u zich a.u.b. aan deze regels van dit forum: viewtopic.php?f=18&t=10&p=10#p10

_________________
Houdt u zich a.u.b. aan deze regels van dit forum: viewtopic.php?f=18&t=10&p=10#p10

Met groeiende teleurstelling heb ik het boek van Ds. Kort over ‘Wedergeboorte of schijngeboorte’ gelezen. Wat heeft Ds. Kort te vertellen over de wedergeboorte. Uit nieuwsgierigheid heb ik het boek gekocht. Maar helaas het boek mist een grondige Bijbelse onderbouwing en ook met de bronnen wordt selectief mee om gegaan. Het boek roept meer vragen op, bij mij tenminste, dan dat het beantwoord.
Helaas moet ik constateren dat de citaten van de kerk/oudvaders alleen naar de zin en mening van de schrijver worden aangehaald en of uitgelegd. Of het blijkt uit de bron dat het geen citaat is van de van de oudvader maar een conclusie van derden (zie bronnen: 77, 97-102, 107 en 108 etc). Kortom hij laat mensen dingen zeggen die ze niet gezegd hebben. Het is jammer dat hij niet de moeite heeft genomen om de bron er bij te zoeken en te kijken hoe de schrijver het heeft bedoeld.
Vaak wordt ook niet duidelijk in welk verband het citaat staat en hoe het toen bedoeld werd, zie het citaat van Ds. Ledeboer op bladzijde 179 en de noot 94 op bladzijde 87.
Helaas moet ik ook constateren dat de schrijver in al de jaren een tunnelvisie heeft ontwikkeld waardoor hij zijn leer overal schijnt terug te lezen. Ondanks dat hij prat gaat op zijn theologische opleiding mist hij het reflectief vermogen om vanuit andere gezichtspunten naar de bronnen te kijken. Bovendien beheerst hij zijn stof niet. Ik vraag mij af of de schrijver het boek ‘Eigenschappen’ van ds. Comrie wel eens grondig heeft doorgelezen. Zie ook het citaat van Olevianus (blz: 131-132)waardoor hij aanhaalt dat het een onvoorwaardelijk aanbod wordt geleerd. In het hele stuk is het niet terug te vinden. Wat de schrijver met het onvoorwaardelijk aanbod bedoelt, dat wordt niet duidelijk.
Geheel ten onrechte haalt hij Dr. H. F. Kohlbrugge aan. De brief van Dr. H. F. Kohlbrugge aan Ds. Brummelkamp gaat niet over de leer van de wedergeboorte maar over de wet in het stuk van de heiligmaking. Ds. Kort geeft dat terloops aan maar de indruk wordt gewekt alsof het gaat over de leer van de wedergeboorte. Het lezen van de brief is al zeer verhelderend.
Het boek getuigt van slecht theologisch onderzoek. De uitwerking van de leer van de wedergeboorte zoals door ds. Comrie is slechts een definiëring van de weg die God met Zijn kinderen houdt, zoals het bevindelijk wordt geleerd. Dat ds. Comrie daar het voorbeeld van een embryo aanhaalt is slechts ten voorbeeld. Het schets dan ook mijn verbazing dat de schrijver in het boek niet met voorbeelden weet om te gaan. Waarom denkt de schrijver dat een voorbeeld een theologie is? De embryo blijft een voorbeeld, de bloembol blijft een voorbeeld hetzelfde als de wedergeboorte een voorbeeld blijft van het nieuwe leven met God. Daar is waar Paulus het over heeft. Bij Paulus gaat het niet om de wedergeboorte maar om de rechtvaardigmaking. Luther in zijn verklaring van de brief aan de Galaten en ook ds. Comrie in zijn boek ‘de Eigenschappen’ preek 2 geven dat duidelijk aan. Comrie gebruikt daar het zeer helder voorbeeld van de vierschaar. Dat is wat Paulus voor ogen heeft gehad.
Paulus was een Jood, en vanuit dat perspectief moeten wij ook het woord ‘dikaiosune theou’ (‘de gerechtigheid van God’) verstaan. Het woord gerechtigheid komt uit de rechtspraak. Men moet dat alleen zien aan de hand van de joodse rechtspraak omdat Paulus natuurlijk dat ook in gedachten had als hij het over de gerechtigheid van God had. In de joodse rechtspraak zijn er drie partijen: de rechter, de aanklager en de beklaagde. Er is geen openbaar aanklager. Wat betekent ‘gerechtigheid’ in deze context? De gerechtigheid van de rechter houdt in dat hij rechtvaardig moet handelen; de gerechtigheid van de aanklager of beklaagde daarentegen houdt niet in of hij volmaakt of goed is, maar ziet op ‘de status die hij heeft als gevolg van de uitspraak van de rechter.’
Wat houdt dit precies in? De rechter heeft een eigen gerechtigheid als hij volgens de wet handelt. De aanklager is rechtvaardig als de rechter de aanklacht gegrond acht. Hij is zelf daardoor niet een rechtvaardig mens geworden maar is alleen in deze zaak als hij in het gelijk gesteld. Dit geldt ook voor de beklaagde als hij vrijgesproken wordt. De beklaagde of de aanklager kan nooit de gerechtigheid van de rechter ontvangen. Die blijft alleen de rechter toebehoren.
Ditzelfde geldt voor de gerechtigheid van God. Deze is van God en wordt dus niet de mens eigen. Dat is de reden waarom Hij ingrijpt om Zijn volk vrij te spreken, in het gelijk stelt, als zij door de heidenen worden onderdrukt. Gods gerechtigheid is dus een toegerekende gerechtigheid. Zijn volk is gerechtvaardigd op grond van het offer van Christus. Wilhelmus à Brakel wijst daar ook op als hij het woord uitlegt; ‘Uit kracht van het Latijnse en Nederlandse woord, zou het kunnen betekenen, iemand te veranderen, van zondig deugdzaam te maken; gelijk sanctificare, heilgmaken, glorificare, heerlijkmaken. Maar de grondwoorden betekenen nooit iemand rechtvaardigheid in te storten (lees gegeven), van goddeloos deugdzaam te maken; maar het betekent een werk des gerichts; daarom wordt het dikwijls rechtvaardigen overgezet. Het was goed geweest, dat ze het overal zo vertaald hadden, om de grondtekst te beter uit te drukken, en alle dubbelzinnigheid te mijden.’ De zondaar wordt daardoor Gods gerechtigheid niet eigen, maar geloofd dat hem Gods gerechtigheid wordt toegerekend door het geloof van Jezus Christus. Daarom rekent God de zonde niet toe, zie Kor. 2:5. Eens zullen ze vrijgesproken worden als ze gerechtvaardigd worden op de dag van het oordeel.
Als God Zijn volk in het gelijk stelt dan is Zijn volk gerechtvaardigd. Nogmaals, deze gerechtigheid is niet Gods eigen gerechtigheid. Gods eigen gerechtigheid blijft alleen aan Hem zelf toebehoren en kan dus niet aan de mens geschonken worden. Het is de reden waarom Hij ingrijpt om zijn volk in het gelijk te stellen. Vanwege de joodse achtergrond van Paulus kan alleen Gods eigen gerechtigheid betrokken worden, in de zin van Gods verbondstrouw en de vervulling van Zijn beloften in Jezus, de Christus. Deze lang gekoesterde hoop van Israël dat God aan Zijn verbond zal gedenken en zal ingrijpen en hen in het gelijk zal stellen. Maar wat houdt die hoop nu precies in? Wie worden er in het gelijk gesteld? Geheel Israël of slechts een deel daarvan? De joden in Paulus` tijd wisten het antwoord wel. Alleen diegene die in trouw zijn aan het verbond van God. Aan iemands werken der wet is dus al te zien of hij later in het gericht van God in het gelijk wordt gesteld, met andere woorden, door de werken der wet heb je Abraham tot een vader en behoor je bij het verbond. Dit was wat Paulus fel bekritiseerde, namelijk de werken der gerechtigheid. Je kunt dus stellen dat diegene die onder de wet zijn alleen hun eigengerechtigheid op proberen te richten. Daar kan dus geen sprake zijn, van een opwekking, ontwaking, opening der ogen, etc, maar alleen de werken van het vlees, ‘onder dewelke ook wij allen eertijds verkeerd hebben in de begeerlijkheden onzes vleses, doende den wil des vleses en der gedachten; en wij waren van nature kinderen des toorns, gelijk ook de anderen.’(Ef 2:3) ‘De werken des vleses nu zijn openbaar; welke zijn overspel, hoererij, onreinheid, ontuchtigheid, (Gal 5:19). Leg dit eens naast het schema van ds. Kort op blz: 176.
Wat is dus rechtvaardigen?
Rechtvaardigen is iemand vrijspreken van schuld en straf. In het Oude Testament wordt dit voornamelijk gebruikt in combinatie met God en Zijn verbondsvolk Israël. Bekende voorbeelden zijn Jesaja 1: 27 ‘Sion zal door recht verlost worden, en haar wederkerenden door gerechtigheid’, en ook Jesaja 50: 8 ‘Hij is nabij, Die Mij rechtvaardigt, wie zal met Mij twisten? Laat ons te zamen staan; wie heeft een rechtzaak tegen Mij? hij kome herwaarts tot Mij.’ Daar betekent, rechtvaardigen dat God aan zijn verbond blijft gedenken en het volk Israël daarom verlost. Het woord ‘rechtvaardigen’ moet men daarom niet verstaan in het kader van de vraag hoe een mens in relatie tot God kan komen, maar, zie Galaten 3:24-29, ‘En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Deze heldere lijn vinden we ook terug in de Heidelbergse Catechismus en ook bij ds. Comrie. Waarom schrijf ik dit? Om alleen bij het juiste verstaan van de rechtvaardiging van de zondaar van God de wedergeboorte begrepen kan worden. Alleen een ontwaakte zondaar en overtuigde zondaar door Gods Geest ziet dat zijn verhouding met God mis is. Hij is buiten het verbond met God en zal verloren moeten gaan. Dat is wat hij gelooft. Maar zal God toestaan dat een overtuigde en zoekende zondaar verloren moet gaan? Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
Kortom, het boek is niet tot nut, het sticht niet en het was beter dat het nooit geboren was. Het vereenzelvigen met de oudvaders maakt de schrijver nog geen oudvader. Zo ook met Luther. Luther was kras in zijn taalgebruik maar dat geeft ons geen recht om hetzelfde te doen. De regels van fatsoen zijn in dit boek overschreden. Als Paulus in de Galatenbrief schrijft: ‘O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, of in het hedendaags Nederlands, ‘zijn jullie gek geworden’, dan prikkelt hij zijn levers om na te denken over wat hij schrijft. Als dat de bedoeling ook van de schrijver was dan heeft hij de plank misgeslagen.

_________________
Houdt u zich a.u.b. aan deze regels van dit forum: viewtopic.php?f=18&t=10&p=10#p10

Bij ds. J.A. Weststrate (GGiN) begint de wedergeboorte ook met geloof in de wet
Deze meditatie stond destijds in de punt-komma bijlage van het RD van 7 oktober 2011

DJK : Best een aardig stukje zou je zo op het eerste gezicht zeggen. Maar ook hier zit het venijn weer in de staart. Want, leerde ds. Weststrate maar een wedergeboorte waaraan metterdaad een rechtvaardiging en verlossing door een waar zaligmakend geloof verbonden is, zoals bij de tollenaar in de tempel en de stokbewaarder in Filippi. Hun geloof bestond uit een stondelijke doding door de wet en een levendmaking door de kracht van de beloftenissen des Evangeliums, zij kwamen om en stonden op, zij verdronken in het badwater der wedergeboorte en werden daaruit opgehaald door de Geest der beloftenis. In die onhoudbare nood wisten zij in Wien zij geloofd hadden, Die in de nood hun Redder was geweest. Maar volgens ds. Weststrate is het geloof in de wedergeboorte gescheiden van het metterdaad geloven in Jezus Christus. Vraag het hem maar eens! Als hij dit niet zo zou leren, zou ds. J. Roos hem allang en breed hebben weggejaagd.
.

_________________
Houdt u zich a.u.b. aan deze regels van dit forum: viewtopic.php?f=18&t=10&p=10#p10