We hoorden Zondag een predikant spreken:

"Degenen die deze vraag in het hart krijgen: hoe verschijn ik rechtvaardig voor God? dat zijn levendgemaakte mensen."
Vervolgens zegt deze zelfde predikant: "Wet en Evangelie mensen, waar wet met evangelie wordt vermengt, daar wordt het een chaos in de prediking, een warboel..."

Als je nu werkelijk met deze vraag (hoe verschijn ik rechtvaardig voor God?) rondloopt, zou je dan verheugt en van zorg ontslagen zijn, als de predikant zegt dat je dan al levend gemaakt bent?

_________________
Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. (Matth. 10:34)

Er is een waar zaligmakend door God gewerkt berouw en een eigen wettisch berouw.

Het eerste kan pas achteraf gezegd worden als een mens verzoend is in Christus.
Het 2e gaat een mens verloren mee als dit niet veranderd.

Dus kort samengevat, zolang er alleen maar sprake is van berouw of hoe kom ik rechtvaardig voor God, is en gaat de mens verloren, pas als de wedergeboorte heeft plaatsgevonden vanuit de mens gezien, zondag 7 van de HC, een waar geloof, vergeving en kwijtschelding van zonde en straf, is de mens behouden.

Kan het dan niet zo zijn dat er al "leven" is voor de wedergeboorte?
Vanuit de mens gezien nooit omdat het ook een eigen wettisch berouw kan zijn, vanuit God gezien is dit wel mogelijk dat God al een waar zaligmakend geloof aan het planten is, alleen weten wij mensen dit niet en wij kunnen God niet de weg voorschrijven, dus zolang er nog geen wedergeboorte heeft plaatsgevonden, vergeving van zonden heeft ontvangen bezien vanuit de mens, is het niet genoeg en gaat de mens verloren.

Dat denk ik.

Vanuit mijzelf is er nog steeds niks, vanuit Christus is er alles.
Alhoewel het volop bestreden word, mag ik toch weten vergeving van zonde te hebben ontvangen en een kind van God te zijn.

_________________
"Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden." (Luk. 9 : 56a)