En wat misschien nog wel erger is. Ze prediken en denken in een onbijbelse dubbele Predestinatie leer.
Zie stuk over het Offer van Moerkerken.
Het offer is zowel eis als gave Door ds. A. Moerkerken Het thema van de verzoening is vandaag zeker actueel. Toch mag dat niet de eerste reden zijn om er samen over te denken en te spreken. Wie zich in het kerkelijk leven laat leiden door de actualiteit, loopt altijd achter de jongste ontwikkelingen aan. De verzoening is een centraal Schriftuurlijk thema dat het altijd weer waard is eerbiedig en aandachtig te worden onderzocht. .....
Reikwijdte Wie worden met God verzoend? Deze vraag willen we kort bezien. Het gaat nu over de reikwijdte van de verzoening. We kunnen drie opvattingen onderscheiden:
• Het absolute universalisme of de leer van de alverzoening. Deze opvatting zegt dat alle schepselen zalig zullen worden, dus niet alleen alle mensen, maar zelfs de gevallen engelen. De naam van Origenes is aan deze opvatting verbonden; dat zij onschriftuurlijk is, behoeft weinig betoog. Heel duidelijk spreekt Gods Woord over twee wegen en tweeërlei einde van de mens en over de onveranderlijkheid van de ellendige staat van de duivelen.
• Het relatieve universalisme of de leer van de algemene verzoening is veel bekender en ook veel breder aanvaard. De Roomse Kerk leert het en vele door het remonstrantisme en methodisme beïnvloede evangelische bewegingen eveneens. Kort samengevat houdt het in: Christus stierf voor allen en heeft voor alle mensen een mogelijkheid om zalig te worden verworven. Niet allen worden zalig, maar slechts degenen die Hem aannemen, óf door een geschonken geloof óf door een daad van de vrije wil. Onze bezwaren:
1. deze opvatting staat op gespannen voet met de leer van de dubbele predestinatie
2. deze opvatting scheidt de verdienste van Christus van de toepassing door Hem en brengt in feite een scheiding aan tussen het werk van Christus en dat van de Heilige Geest
3. deze opvatting loochent de doodsstaat van de mens.
• De particuliere voldoening. Volgens deze leer stierf de Heere Jezus voor Zijn schapen alleen en voor hen allen en past Hij hun alleen en hun allen de zaligheid toe die Hij verwierf. Want al is het zeker waar dat de dood van Christus is van oneindige kracht en waardigheid, overvloediglijk genoegzaam tot verzoening van de zonden der ganse wereld (Dordtse Leerregels II, 3) anderzijds heeft God gewild dat de levendmakende en zaligmakende kracht van de dierbare dood Zijns Zoons zich uitstrekken zou tot alle uitverkorenen, om die alleen met het rechtvaardigmakend geloof te begiftigen (DL II, 8). Het oude verwijt dat de leer van de particuliere voldoening zou strijden met het brengen van een algemene aanbieding van Christus, heeft geen kracht. In de bediening van het Woord moeten Wet en Evangelie aan alle hoorders worden verkondigd.
Het persoonlijk leven Er is aan het werk van de verzoening, een van de kernstukken van het zaligmakende werk van God, een objectieve zijde en een subjectieve zijde. In het objectieve werk van de verzoening gaat het om hetgeen God voor Zijn Kerk heeft gedaan in Christus, eens en voorgoed. In het subjectieve werk van de verzoening gaat het om hetgeen de Heere in de Zijnen doet. Hier komt in het bijzonder het werk van de Heilige Geest aan de orde. Hij is het immers die het werk van Christus toepast aan de harten van de uitverkorenen. „Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen” (Johannes 16:14).
Het is wel opmerkelijk dat Christus hier als het over het toepassende werk van de Heilige Geest gaat, het woord verkondigen gebruikt! Immers, de weg waarin de Heilige Geest het volbrachte Middelaarswerk toe-eigent is die van de verkondiging. Hier spreekt 2 Korinthe 5 duidelijke taal: „En al deze dingen zijn uit God, Die ons met Zichzelven verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening der verzoening gegeven heeft. Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende, en heeft het woord der verzoening in ons gelegd. Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen...” (vers 18-20).
Orde Nu is het werk van de Heilige Geest enerzijds vrij. God laat Zich nooit binden en beperken door menselijke systemen. Anderzijds bindt Zich de Heilige Geest wél aan een zekere orde, namelijk aan die orde die Hij Zelf in de Schrift heeft geopenbaard. We noemen dit de orde des heils. Roeping, wedergeboorte, geloof, rechtvaardigmaking, heiligmaking en heerlijkmaking zijn de weldaden die Christus' Geest in het deelachtig maken van de zaligheid wegschenkt aan de Zijnen. Het is een opmerkelijke en schriftuurlijke trek in het werk van Gods Geest dat Hij altijd eerst plaatsmaakt voor een weldaad van Christus wanneer Hij deze toe-eigent.
Zo is het ook met de weldaad van de voldoening. Allerlei gegevens in de Schrift leren ons dat een zondaar die de bedekkende kracht van het bloed van Christus mag ervaren, eerst oog zal krijgen voor Gods heilig recht. Daarbij is oud-Israël 'opgevoed': de stem van het bloed sprak vele eeuwen van het „geen vergeving zonder bloedstorting”. De wijze waarop profeten en psalmdichters spreken over de majesteit, de vlekkeloze heiligheid en de rechtvaardigheid van God, is indrukwekkend. Juist midden in de Bergrede, een schriftgedeelte dat toch doorgaans de sympathie der vrijzinnigheid ten deel viel, lezen wij dat Jezus waarschuwt dat onze 'gerechtigheid' overvloediger moet zijn dan die der schriftgeleerden en farizeeën, willen wij het Koninkrijk Gods kunnen ingaan.
Gelovige omhelzing Daarom willen we staande houden dat het nog heden de doorleving van de ontwaakte zondaar is, dat aan Gods gerechtigheid genoeg geschieden moet. In de zondagen 2-6 van de Heidelbergse Catechismus lezen wij maar niet een stukje anselmiaanse scholastiek of beschouwende dogmatiek, maar de innerlijke doorleving van de bange vragen die in het zondaarshart omgaan wanneer de Heilige Geest leidt tot de kennis van de Middelaar. Het door Gods Geest in het hart geplante geloof mag de weldaden van Christus omhelzen, op Gods tijd. Wij moeten er altijd echter oog voor houden dat er in de oefeningen van het geloof zo'n groot onderscheid kan zijn. Naarmate de kracht is waarmee de Heilige Geest werkt in het hart, naar die mate zal ook de gelovige omhelzing zijn van hetgeen de Heere in Christus deed!
Wat een arm Evangelie!! Wat een sta in de weg om te komen tot het Kruis van Christus. Hij nodigt en wij houden tegen met een zogenaamde dubbele predestinatie.
Wij gaan verloren omdat wij niet geloven, dat is de Bijbelse leer. Joh. 3
Wij moeten niet werken met dogma's, maar komen tot de bron van Zaligheid. Duizenden gaan er verloren, onder de verkondiging van en bedekt Evangelie.
Kom herwaarts tot Mij! Komt dan.... al zijn uw zonden als Scharlaken....!!
|