Beste AvL Bedankt voor uw persoonlijke bericht. In uw berichten lees ik terug, en uw mag mij corrigeren als het niet zo is, dat je het uw pijn doet dat deze discussie gaande is. Inderdaad gaat het om Jezus Christus, de Gekruisigde. Om Hem alleen en dat lees ik ook altijd terug bij Kohlbrugge. Ik lees vaak in Kohlbrugge en hij is mij zeer dierbaar geworden. Dus ik hoefde niet te zoeken naar een oudvader omdat ik twijfelde. Verder meen ik ook op te merken dat u conclusie trekt die uit zaken die er niet zijn. Onze bekering hangt niet af aan een dominee en ook niet van Kohlbrugge. Ook binnen mijn kerkelijke gemeente hoor ik niets daarover. Wel dat een dominee als wegwijzer heeft gefunctioneerd en dat hij daarom hen lief is. Maar het gaat om de Borg en Zaligmaker. Misschien zul je dan afvragen als je zoveel van dr. H.F. Kohlbrugge gelezen heb, zie ja dan geen verschil met dr. Comrie. Nee, ze wijzen allebei op Christus de Gekruisigde en ook de volgelingen van dr. Comrie heb ik ook nooit iets anders horen doen. Waarom ik de preek van Kohlbrugge plaatste is omdat hij duidelijk maakt dat de kennis van de ellende ook bij de wedergeboorte hoort. Twee citaten:
Daarop antwoord ik: het uitwendige middel, de doop van Johannes, deed het op zichzelf niet, ook niet het feit, dat iemand zich uiterlijk aan het middel zou onderwerpen, alsof iemand dáárdoor tot een kind Gods kon geboren worden, dat men uitwendig 't werk gedaan had, dat God had bevolen; neen, maar er gaat iets gepaard met dit uitwendige werk, wanneer het in God gedaan is, en dat is de Heilige Geest. Deze voegt Zich bij de mensen, zodat het Hem niet om het middel, maar om God en Zijn gebod te doen is en de Geest voegt Zich bij het middel, omdat Hij Zich daaraan verbonden wil weten. Dan werpt Hij het levende zaad in het hart van een mens, namelijk het eeuwige en blijvende Woord van God. Door dit Woord herschept Hij de mens en maakt hem tot een nieuwe mens, die van de dood in het leven overgaat. Dan is daar eerst de ontdekking van schuld en verdoemenis, van verlorenheid, van zonde en ongerechtigheid, van een geheel afgevallen zijn van God. Daar verwekt dan de Geest een smachtend verlangen naar verlossing van schuld en straf, naar vrijmaking van alle heerschappij der zonde.
Velen houden een levende overtuiging van zonden en een daarop volgende verruiming der ziel voor de wedergeboorte. Hoewel dit ook bij de wedergeboorte behoort, is dit toch de wedergeboorte zelf niet.
Dit in tegenstelling wat ds. Kort leert. De preek van ‘Kohlbrugge over het heilige recht Gods’ gaat over zoals hij zelf zegt: Velen zijn er onder ons, die uiterlijk de Wet kennen en geleerd hebben, zonder evenwel de stem van God zo in het vuur vernomen te hebben, dat zij daardoor van doodsangst niet wisten, waar te blijven. Tot deze zeg ik, dat al wie Leven uit God ontvangt, een tijd kent, waarin hij de stem van God in zo’n donder en bliksem, in zo’n vuur vernomen heeft, zoals eertijds de kinderen Israëls. Ik wens degene geluk, wie de stem Gods, de stem van Zijn Wet, zo in de oren gedonderd heeft of dondert, dat hij daarover geheel verschrikt en als doodgeslagen is. Er zijn velen die algemeen overtuigt van zonde zijn maar alleen diegene worden zalig gesproken die: de stem Gods, de stem van Zijn Wet, zo in de oren gedonderd heeft of dondert, dat hij daarover geheel verschrikt en als doodgeslagen is. En die met Christus verenigd zijn. Die zijn wedergeboren. De conclusie wordt achteraf getrokken wat ik in mijn eerste posting ook al aan gaf. Het grootste gevaar is dat mensen worden zalig gesproken als ze in overtuigingen lopen en daar wijst dr. H. F. Kohlbrugge op . Dat heb ik nog geen enkele dominee van de denominatie waar ik toe behoor (GGiN) horen doen. Heeft hij in dit stuk over de wedergeboorte? Dit lees ik niet met zoveel woorden. Lees je wat hij zegt in Johannes 3:1-6 dan weet u wat hij hier bedoelt. Hier heeft hij het over de functie van de Wet in het stuk van de wedergeboorte. Men moet dr. H. F. Kohlbrugge in zijn geheel verstaan. Je kunt dus niet in het ene stuk Comrie lezen en in het andere stuk Kort. Waarom ging dr. H. F. Kohlbrugge niet mee met afgescheiden? Omdat ze totaal verschillend dachten over de heiligmaking. Daarom gingen hun wegen uiteen.
Ik wens een ieder een gezegend Kerstfeest
|